Pravoslavni hrišćanski vernici danas proslavljuju Lazarevu subotu – Vrbicu, uspomenu na poslednje čudo Hristovo pred Nedelju stradanja, smrt i Vaskrsenje.
U hrišćanstvu današnji praznik označava pobedu života nad smrću, na bogosluženjima se pominju stradanja Hristova i vaskrsnuće Lazarevo kao garancija za vaskrsenje svih vernika.
Vaskrsli Lazar od tada je živeo pod imenom Jovan i jedini je od učenika stajao na Golgoti ispod razapetog Hrista. Ostatak života proveo je na ostrvu Kipar, gde je kao episkop doživeo duboku starost.
Praznik je ustanovljen u Jerusalimu krajem četvrtog veka. U pravoslavne hramove unose se mlade grančice vrbe, koje se osveštaju i dele narodu. Potom, kreću svečane povorke, uglavnom mališana, oko crkve.
Na Vrbicu, grančice vrbe u crkvu unose deca i koje tu ostaju do nedeljne liturgije, na Cveti, kada se obavlja blagosiljanje vrbe. Vrbove grane, koje se potom dele narodu, simbolizuju palmine grane kojima su hrišćani pozdravljali Spasitelja na ulasku u Jerusalim.
Pored toga, unošenje grana vrbe u crkvu nije jedini običaj koji na ovaj praznik uključuje najmlađe – mališani na Vrbicu nose zvončiće vezane za trobojku, čime objavljuju pobedu života nad smrću.
